W języku polskim istnieje siedem przypadków, przez które odmieniają się rzeczowniki: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik, wołacz. W języku niemieckim jest ich mniej. Rzeczowniki odmieniają się tylko przez cztery przypadki, które odpowiadają pierwszym czterem przypadkom polskim.

Przypadki w języku niemieckim to:

Nominativ - mianownik

Genitiv - dopełniacz

Dativ - celownik

Akkusativ - biernik

Pytania, jakie zadajemy do każdego przypadku są prawie takie same, jak w naszym języku:

W języku polskim rzeczowniki odmieniają się poprzez dodanie do tematu odpowiedniej końcówki fleksyjnej, np.: lampa, lampy, lampie, lampę, lampą, lampie, lampo. Ważną informacją i jednocześnie różnicą pomiędzy językiem polskim a niemieckim jest fakt, że rzeczowniki niemieckie odmieniają się PRZEZ ODMIANĘ RODZAJNIKA. Tylko w poszczególnych przypadkach dodaje się do rzeczownika końcówkę, np.:

Poniżej przedstawiam tabelę odmiany rodzajników oraz końcówki rzeczowników dla wszystkich rodzajów i przypadków:

Warto przejrzeć kilka przykładów by lepiej zrozumieć stosowanie powyższego przykładu, jak wiadomo najlepiej uczy się stojąc teorię w praktyce:

Poniżej prezentujemy przykładowa odmiana rzeczowników:

der Löffel - łyżka

 die Gabel  - widelec

das Messner – nóż

Niektóre rzeczowniki w jezyku niemieckim przyjmują nieco inne formy odmiany. Dlatego też powstał podział deklinacji rzeczowników na 3 typy:



Odmiana mocna

Odmiana słaba

Odmiana mieszana

Podział ten opiera się głównie na dopełniaczu rzeczownika oraz mianowniku liczby mnogiej.