Genitiv, czyli niemiecki dopełniacz jest tematem niniejszego kursu. W jednym z wcześniejszych artykułów omawialiśmy odmianę przez przypadki: mocną, słabą i mieszaną, w artykule o rzeczownikach również wspominaliśmy na temat jego przypadków. W tym samouczku przyjżymy się natomiast bliżej Dopełniaczowi - Genitiv.
Genitiv (dopełniacz) odpowiada na pytanie:
Rzeczowniki w Genitivie będą miały następujące rodzajniki oraz końcówki:
|
rodzaj męski |
rodzaj żeński |
rodzaj nijaki |
liczba mnoga |
Genitiv |
des + (e)s |
der |
des + (e)s |
der |
Uwaga! Końcówkę -(e)s otrzymują tylko rzeczowniki rodzaju męskiego i nijakiego. Rzeczowniki rodzaju żeńskiego oraz w liczbie mnogiej nie będą miały końcówki.
Końcówkę –es będą miały zazwyczaj rzeczowniki jednosylabowe, np.:
das Hemd (koszula) – des Hemdes (koszuli) |
Rzeczowniki dwu- lub wielosylabowe otrzymają końcówkę –s.
Rzeczowniki w dopełniaczu odpowiadają na pytanie: wessen? Formułując pytanie z tym właśnie zaimkiem, nie wstawiamy po nim rodzajnika. Np.:
Wessen Zimmer ist das? – Czyj to pokój? |
Przykłady zdań z rzeczownikami w dopełniaczu:
Wessen Zimmer ist das? – Czyj to pokój? |
Das ist die Tasche der Frau. – To jest torebka kobiety. |
Das ist die Tür des Zimmers. – To są drzwi pokoju. |
Der Besuch der Freundinnen war sehr überraschend. |
Dopełniacz będzie również występował po takich przyimkach, jak:
Przykłady zdań:
Anhand des Textes habe ich Hausaufgabe gemacht. |
NAZWY WŁASNE
Imiona i nazwiska, a także nazwy własne tworzą dopełniacz nieco inaczej. Są dwa sposoby na utworzenie Genitivu dla tych wyrazów:
1). Imię / nazwisko lub inna nazwa własna występuje przed rzeczownikiem. Otrzymuje ona końcówkę (e)s. Rzeczownik „traci” rodzajnik, ponieważ imię własne, będące przed nim, nie posiada rodzajnika.:
Kathrins Hund – Pies Kasi |
Uwaga! Rzeczownik Herr otrzymał końcówkę –n, gdyż należy on do odmiany słabej.
Thomasens Mutter lub Thomas’ Mutter – mama Tomasza |
2). Imię / nazwisko lub inna nazwa własna występuje za rzeczownikiem. Otrzymuje ona również końcówkę (e)s, jednak rzeczownik, który stoi na pierwszym miejscu, „zachowuje” rodzajnik:
Der Hund Kathrins – Pies Kasi |
Uwaga! Wszystkie powyższe formy można wyrazić w jeszcze inny, moim zdaniem łatwiejszy sposób. Należy użyć w tym celu przyimka von, po którym zawsze występuje celownik. Dlaczego forma ta jest prostsza? Ponieważ w celowniku w l.poj. rzeczowniki nie otrzymają żadnych końcówek:
Der Hund von Kathrin – Pies Kasi |